Eerste strandwandeling

Taylor liep op een rustig gedeelte van de strand. De wind blies zijn vestje lichtelijk open en vanzich af. Hijzelf vond het heerlijk zo een klein briesje aan het strand. Hij was er pas net komen wonen dus moest hij zich wel goed gaan voelen, en wat beter dan een strandwandeling. In de verte zag hij nog wat mensen lopen maar echt druk was het niet. Een perfecte plek om tot rust te komen vond Taylor. Terwijl hij in zijn ooghoeken keek naar hoe de zon langzaam onder begon te gaan en de nacht in luidde. S'avonds het uitgaansleven bekijken? Was misschien wel Taylor zijn mooiste oplossing. Hier zou hij het snelst leuke mensen kunnen vinden. Aangezien hij op het strand maar weinig leuke mensen zou verwachtte. Terwijl de laatste zon stralen binnenkwamen besloot Taylor maar te gaan zitten en zo te genieten van de ondergane zon...

De wind waaide door de blonde haren van Annemieke. Elke avond liep ze even langs het strand om de zonsondergang te bekijken. Over een paar weken of maanden kon ze dit niet meer elke avond. Ze had dan eindelijk haar eigen manege. Al vanaf dat ze klein was droomde ze ervan om een eigen manege te hebben. Een manege waar perfect les werd gegeven en de paarden genoten om er te zijn. Annemieke liep langs Taylor en keek hem in zijn ogen aan. Ze had hem niet eerder gezien wat voor haar raar was. Ze woonde al zolang hier dat ze de meeste mensen wel had gezien, zo groot was het hier namelijk niet.